En çok hoşuma giden şey, bildiğimiz halde asla söylemediklerimiz.
Söylemediğimiz halde bildiklerimiz.
Bazı zamanlar, kendi içinde savaşıyor kanlı bıçaklı asla söylemedikleriyle ve asla söylemediklerini bağıra çağıra söylemek isteyen kişiyle, ama kazanan her seferinde "bildiği halde söylemeyen" kişi.
Tavan arasında, kalın perdenin minik aralığından sızan ışıkta tembel tembel dolanan tozların arasında uzanmış yatarken bu savaşı izlemek gerçekten çok güzel.
Kimse o'na söylemedi, aşık olmak ve savaşçı olmak aslında aynı şeyler.