Damarlarimda dolasmasina izin verdigim tum hisler, zehirlemeye basladiginda ruhumu, hepsini, ne varsa, toplayip kucagima.. Etrafa bakiniyorum.

"biten sevgiler nereye gidiyor?"

Eski tip salon parkeleri var ayaklarimizin altinda. Hayatin sundugu her seyi igrenc bir aclikla tuketmekten sekli bozulmus, carpilmis, egilmis, bukulmus, birbirlerinin uzerine cikmis, duzensiz bosluklar olusturmus kocakari disleri gibi.. Parkeler.. Bosluklu..

Biten sevgiler kollarimda eriyor. Cok sicak oluyor icerisi cunku bir sevgi bittiginde.
Sevgiden ne kaldiysa geriye.
Bosluklardan iceriye.
Sızıyor.. Sızıyor.. Sızıyor..