dün gece külotlardan bahsettik.
fırfırlı dantelli şifonlu ipekli pamuklu külotlardan...
sonra ezgi, külot sınırını aştığı için litvanyadan gelirken nasıl çok sevdiği külotlarını bavulundan atmak zorunda kaldığından bahsetti.
külot sınırı değil, kilo sınırı olduğunu hepimiz çok geç farkettik.
sessizlik devam edince "BEN O YÜZDEN KÜLOTLARIMI ATMIŞTIM LA.." dedi. neyse ki sadece şaka yapıyordu. ya da biz öyle inanmak istiyorduk...
hiç uyumadan sınava gidiyorum şimdi.
hayat, sen bana iyi davranmadın...