havalar çok soğumaya başladı, havalar. şu sandalyeyi yaksam da artık başka yerlere de oturmayı başarabilsem. daha dün sapsarıydı yapraklar. kim bölmüş mevsimleri, nasıl bilebilmişler tam şu gün sonbahar bitiyor tam şu gün havalar soğumaya başlıyor, havalar.
hayatlar da soğumaya başlıyor belirli bir noktadan sonra. bi bok toparlayamıyorum kafamda. zaman olmadı düşünmeye.
ama tur rehberi konuşuyor bir yandan.
"bu köprünün altında öpüşen çiftler sonsuza kadar beraber olmaya söz verirler."
öpecek kimsen yok tam köprünün altından geçerken.
bir yabancıyı öpsen, çok mu ayıp.
sonra o yabancıdan özür dilesen, pardon sizi sonsuzluğa süreklediğim için desen.
yabancı, sorun değil dese, "zaten sonsuzluk abartılan bir şey"
çoktan geçtiniz köprüyü, etraf aydınlandı birden, ordan anlıyorsun.
haritanın farklı bölgeleriyle ilgileniyorsunuz artık.
öpücüğü geri alamıyorsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder